Κοινωνικό Viagra

Όχι, όχι μην ανησυχείτε δεν θα σας πω για το ντοπάρισμα των αθλητών.

Το θέμα είναι ηθικά εξαντλημένο από το 2000 και το μόνο ενδιαφέρον που έχει πια (και ναι έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον) είναι η εξέλιξη του γενετικού ντοπαρίσματος, αλλά ενδιαφέρον, μόνο αν έχεις κάποια ιδιαίτερη σχέση με την βιοχημεία και την γενετική.

Και έχουμε ακούσει τόσες απίστευτες παπαρολογίες, από άσχετους αλλά και ....ειδικούς tv personas (ρε Κουρέτα, ρε Τσιτσιμπίκου έλεος!!!!!) που οτιδήποτε άλλο ειπωθεί θα είναι στα όρια της γελοιότητας.

Αλλά συχωριανοί μου, εγώ θέλω να σας πω για το δικό μας το ντοπάρισμα, εμάς ντε των κοινών θνητών (τι τηλεοπτική κοινοτυπία Θεέ μου, σαν την Έλλη Στάη μιλάω, και εμένα ....δεν θα με παντρευτεί και ο Γουλανδρής!!!!!), για το ντοπάρισμα ευτυχίας, για το ντοπάρισμα αγάπης, έρωτα, sex, φιλίας.

Και αυτό πια είναι σχεδόν in vitro και in vivo γεγονός.

Και το όνομα αυτού : ΟΞΥΤΟΚΙΝΗ.

Όταν πριν κάποια χρόνια, δύο συμφοιτητές μου, που είχαν πάρει το δρόμο της νευροβιολογίας, κυνηγούσανε εθελοντές με προβλήματα συμπεριφοράς, για να τους ψεκάσουν με σπρέι οξυτοκίνης ή με placebo, εμείς οι πιο ....ακαδημαϊκοί (τρομάρα μας!!!!!!!!), γελάγαμε μέχρι δακρύων.

Αυτές τις μέρες όμως που ξανανοίγω επιτέλους τα κιτάπια μου, ρίχνοντας μια ματιά στο τι υπάρχει για την ....μαγική πια οξυτοκίνη, τους ζήλεψα, τους ζήλεψα τρελά τους παλιόφιλους για την τύχη αλλά και για το ένστικτό τους.

Γιατί κακά τα ψέματα συχωριανοί, όσοι φτύνουν το γάλα της μαμάς τους στον εργαστηριακό πάγκο, ε, χρειάζονται πολύ πολύ πολύ από ένστικτο και λίγο λίγο λίγο από τύχη.

Η οξυτοκίνη λοιπόν είναι πολύ παλιά ιστορία, κάπου των αρχών του περασμένου αιώνα και μέχρι πρόσφατα συνδεδεμένη με τον τοκετό, χρησιμοποιούμενη εδώ και χρόνια για να προκαλεί τεχνητές ωδίνες.

Στην δεκαετία του 90, τεκμηριώθηκε ότι η οξυτοκίνη δεν είναι απλά μια ορμόνη αλλά ένας νευρομεταδότης, που απελευθερώνεται από τον υποθάλαμο συνήθως κατά την διάρκεια του sex, αλλά και άλλων ισχυρών κοινωνικών συναναστροφών και ανιχνεύεται από υποδοχείς διάσπαρτους σε όλο το συγκινησιακό κέντρο του εγκεφάλου μας (μεταιχμιακό σύστημα).

Διάβασα μανιωδώς ουκ ολίγες δημοσιεύσεις, και παρά την γνωστή σε όλους τους .......παλιούς μου συναγωνιστές στα μαρμαρένια αλώνια, επιφυλακτικότητα μου στην βιομηχανία παραγωγής papers, γοητεύτηκα αφάνταστα.

Καθοριστικός ο ρόλος της οξυτοκίνης στον οργασμό, στην γονική αγάπη, στον έρωτα, στην φιλία, στις διαταραχές άγχους, στην κοινωνική φοβία, η οξυτικίνη προσδιορίζει επίσης την διάθεση για μονογαμία και πολυγαμία, καθορίζει την γενναιοδωρία, την κοινωνικότητα, και πάνω από όλα διαφεντεύει τα αισθήματα της εχθρικής και βίαιης συμπεριφοράς που πηγάζουν από αρρωστημένες ανασφάλειες και βασανιστικά κόμπλεξ κατωτερότητας*

Σήμερα η οξυτοκίνη αντιμετωπίζεται σαν το νέο ψυχαγωγικό ναρκωτικό, που μπροστά του το ecstasy, η κεταμίνη, η βενζενδρίνη, θα φαντάζουν σαν Yugo δίπλα σε μια Carrera.

Ένα κοινωνικό Viagra, χωρίς παρενέργειες και χωρίς να προκαλεί εθισμό.

Η οξυτοκίνη ουτως ή άλλως απελευθερώνεται κατά την διάρκεια του θηλασμού και του οργασμού.

Καλά μην μου ενθουσιάζεστε τόσο πολύ, όσοι αντέξατε να φτάσατε μέχρι αυτό το σημείο. Πάντα υπάρχει το ...αλλά.....
Μεγάλο ποσοστό ανθρώπων (διάβασα πολλές αντικρουόμενες απόψεις για τα ποσοστά, και διάφορες μεθοδολογίες, άρα ας αποφύγω να το παίξω και εγώ .... Τσιτσιμπίκου), δεν είναι ευαίσθητοι στη δράση της ορμόνης της αγάπης, λόγω των μειωμένων υποδοχέων οξυτοκίνης στα νευρικά εγκεφαλικά τους κύτταρα.

Ε, τι να κάνουμε, αυτές είναι οι προδιαγραφές του κατασκευαστή τους, διαλέξτε κάποιον άλλο.... Τι να σας κάνει βρε και η επιστήμη αν ο ....Άλλος είναι από κατασκευής ...γκάου;;

Και μερικά ακόμα, που μπορεί να είναι φλύαρα, αλλά με εξιτάρανε πολύ

1.Η οξυτοκίνη χρησιμοποιείται πια επίσημα (έχει πάρει άδεια από το FDA) σε περιπτώσεις αυτισμού, μιας που στα αυτιστικά παιδία ανιχνεύονται εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά οξυτοκίνης. Οι αυτιστικοί ασθενείς, οι οποίοι λαμβάνουν οξυτοκίνη πολλαπλασίασαν την ικανότητα τους να αναγνωρίζουν συναισθήματα όπως η ευτυχία, η χαρά, η ερωτική διάθεση. Η οξυτοκίνη βέβαια δε γιατρεύει τον αυτισμό αλλά περιορίζει κατά πολύ τα συμπτώματα του.

2. Η διάρκεια της πρώτης σεξουαλικής επαφής του αρουραίου των πεδιάδων, είναι περίπου 48 ώρες (σας βλέπω βρε, συγκεντρωθείτε στο επιστημονικό κομμάτι της ανάρτησης!!! Και άλλωστε είπαμε ΜΟΝΟ Η ΠΡΩΤΗ!!!)

Ο αρουραίος των πεδιάδων διατηρεί την πρώτη του σχέση για όλη του τη ζωή.

Ο αρουραίος αυτός σε αντίθεση με τον αρουραίο των ορεινών περιοχών, έχει πολλούς υποδοχείς στα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου για την οξυτοκίνη. Κατά τις πρώτες ώρες της σεξουαλικής του δραστηριότητας, εκκρίνονται στον εγκέφαλο μεγάλες ποσότητες οξυτοκίνης. Η δράση της οξυτοκίνης στον εγκέφαλο δια μέσου των υποδοχέων της, επιτρέπει τη δημιουργία μόνιμων δεσμών μεταξύ των αρσενικών και θηλυκών ζώων.

Χρησιμοποιώντας μεθόδους που καταστέλλουν τους υποδοχείς της οξυτοκίνης, διέκοψαν εργαστηριακά το φυσιολογικό αυτό μηχανισμό. Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι μόνιμοι δεσμοί μεταξύ των ζώων δεν γίνονταν πια.

Στους αρουραίους των ορεινών περιοχών δεν παρατηρείται η δημιουργία μόνιμων δεσμών λόγω λίγων υποδοχέων οξυτοκίνης στα νευρικά εγκεφαλικά κύτταρα..

3. Υπάρχει επίσης η επιστημονική υπόθεση ότι στον εγκέφαλο ανθρώπων που κάνουν πολύ συχνά sex μαζί, έστω και τυχαία, χωρίς άλλου είδους συναισθηματική επαφή, η παρατεταμένη συνεχής έκκριση οξυτοκίνης που συμβαίνει κατά την επαφή τους, οδηγεί τελικά σε μόνιμη σχέση με μεγάλη συναισθηματική σταθερότητα και αφοσίωση.

Μην με ρωτήσει κανείς ...πόσο συχνά, δεν ξέρω γαμώτο.

Μερικές δημοσιεύσεις διάβασα για την λατρεμένη μου πια ορμόνη, δεν διάβασα το Cosmopolitan. Αυτό να το βρείτε μόνοι σας...Αλλά σας παρακαλώ θυμηθείτε να μου το πείτε.

Αν πάλι είναι πάνω από....ημερησίως, μην μπείτε στον κόπο να με ενημερώσετε. Δουλεύουμε κιόλας συχωριανοί μου...Μην σώσει και είναι πιστός....

*η οξυτοκίνη αποδείχτηκε πια ότι καταστέλλει την δραστηριότητα στην δεξιά πλευρά της αμυγδαλής, υπεύθυνης για την επεξεργασία συναισθηματικών αντιδράσεων