Γραμματεύς Διεύθυνσης

Τέσσερις άνθρωποι που ναι μεν, συνεργάζονται σχετικά συχνά επαγγελματικά και έχουν καλές μεν, σχετικά τυπικές δε, σχέσεις όλο τον χρόνο, αναγκάζονται να ...φτύσουν το γάλα της μάνας τους συνεργαζόμενοι στενά την 2η βδομάδα του Αυγούστου.

Ναι συχωριανοί, αυτή την βδομάδα που όλοι εσείς, ή είσαστε διακοπές ή ζείτε το ίδιο δράμα με εμένα.
Μια βδομάδα, που ήξεραν μεν από την αρχή του χρόνου ότι θα είναι έτσι, αλλά τον Φλεβάρη που προέκυψε ...το σχέδιο, το αντιμετώπισαν χαλαρά....οκ μωρέ, ….θα δούμε, ….καλύτερα έτσι, ….όνειρο είναι η Αθήνα το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου, …..ο καθένας θα έχει ετοιμάσει το δικό του κομμάτι και θα δουλέψουμε τις λεπτομέρειες μαζί, ….σιγά τώρα μην χρειαστούμε μια βδομάδα, ……απλώς να συρράψουμε τα κομμάτια του καθενός, και άλλες απίστευτες μπουρδολογίες που τόσες φορές έχω πει και έχω ακούσει και πάντα στο τέλος....τρεεεεεεεεεεεεεεεεχω.

Την πρώτη μέρα της επάρατης αυτής Αυγουστιάτικης εβδομάδας την περάσαμε πολύ δημιουργικά ..... με μαλλιοτραβήγματα (ο ένας είναι κι λίγο φαλακρός….) και καυγάδες, για το ποιος έχει κάνει τα λιγότερα από αυτά που του αναλογούσαν, όπου κατά το σούρουπο της Δευτέρας, πέσαμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και παραδεχτήκαμε ότι κανείς μας δεν έχει κάνει ΤΙΠΟΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ....παρά τα σοβαροφανή mails που ανταλλάσσουμε τόσους μήνες με την ...δουλειά μας επί του συγκεκριμένου, παρά τα πολύωρα τηλέφωνα που καθησυχάζαμε ο ένας τον άλλον, παρά τα 527 meetings («συνεργασίες» συχωριανοί, είναι πια ο political correct όρος για τα meetings) που κάναμε επί τόσους μήνες.

…Κλασσικά ….Ελληνικά το αφήσαμε ο ένας στον άλλον και όλοι μαζί στην «τούρλα του Σαββάτου».

Δευτέρα βράδυ καταστρώσαμε πια το αυστηρότατο πλάνο εργασίας μας, και την Τρίτη το καταπατήσαμε... Άλλωστε σε τι άλλο χρησιμεύει ένα πλάνο αν όχι για να το καταστρατηγείς;;;

Την Δευτέρα εγώ πήγα με φουστάνι και ψηλοτάκουνο και οι άλλοι ήρθαν γραβατωμένοι. Την Τρίτη πήγαμε όλοι ντυμένοι smart casual, την Τετάρτη δούλεψε μπλουτζην που πήγε σύννεφο, σήμερα βερμούδα, αύριο έλεγα να πάρω και τον σκύλο μαζί μου.

Και έχουμε την φαεινή ιδέα να ζητήσουμε μια πιο εξειδικευμένη βοήθεια από την εξουσία, κάτι σε πιο προχω γραμματειακή υποστήριξη, περιμένοντας κάποια κοπελιά που να ξέρει τυφλό, και να μην γράφει με το σύστημα «αετός και πρόβατο», να ξέρει καλό power point, και όχι να χρειάζεται να ενώσουμε την ψηφιακή μας αγραμματοσύνη και να ψηφίζουμε κάθε φορά πως στο διάβολο θα γίνει…αυτό…

Αμ, δε..... Πριν καταφτάσει η βοηθός μας, μας έστειλε το βιογραφικό της με mail!!!!!!!!!!!
Προφανώς για να εκτιμήσουμε τα προσόντα της!!!
Όταν βλέπω βιογραφικό με φωτογραφία, νοιώθω μια ανατριχίλα ψηλά στον σβέρκο. Όταν βλέπω και φωτογραφία βιογραφικού με ναζιάρικο ύφος και το πηγούνι ακουμπισμένο στο χέρι με ...αφέλεια....ε, εκεί αν είμαι σε καλή φάση γελάω αν είμαι σε κακή (καλή ώρα)...η ανατριχίλα γίνεται μυρμήγκιασμα...
Και όταν το βιογραφικό περιγράφει και τις σπουδές σε marketing, και διάφορες άλλες trendιες, χωρίς να αναφέρει Ίδρυμα και τίτλους .....ξέρω....
Η Θέση της ….βοηθού: Γραμματέας Διεύθυνσης.......

Και καταφτάνει.....να βοηθήσει....

Μια κυρία, αρκετών Μαΐων, η οποία όμως έχει άλλο σύστημα μέτρησης της χρονολογίας από τη συνήθη, το αραβικό ίσως ή κάτι τέλος πάντων που τον έναν χρόνο τον μετράει μισό, ….ξανθιά (ε, τι άλλο θα ήταν μια ...γραμματέας διεύθυνσης....), με το λινό της το ensemble, με τα χρυσά της, με γαλλικο μανικιουρ στα χέρια και κοκκινο στα πόδια, η οποία προφανώς προθυμοποιήθηκε ακούγοντας το βαρύγδουπο τίτλο του project και μη έχοντας την παραμικρή εμπειρία, ότι όσο πιο βαρύγδουπο ο τίτλος, τόσο πιο πολύ λάντζα έχει η δουλειά…και μόλις μας βλέπει στο χάλι που σας περιέγραψα παθαίνει κάτι…… Η κυρία νόμιζε ότι θα έκανε "ασ μπέτε με τον πρέσβη" που λέει και ο Εξαρχάκος και όχι ότι θα έγραφε τις δικες μας παπαρολογίες....

Η ....Γραμματέας Διεύθυνσης, η οποία προφανώς είχε μάθει τυφλό σε κάποια γραφομηχανή γιατί όταν έκανε τις φοβερές σπουδές της (στην didacta, στο St George ή όπου αλλού) δεν υπήρχαν υπολογιστές, δεν κάνει τίποτα, γκρινιάζει διαρκώς και επισταμένως, έχει άποψη επί παντός του επιστητού, καλοπιάνει τον έναν και κουτσομπολεύει τον άλλον, αλλά εκεί όπου το διαφαινόμενο φως στο τούνελ είναι απλά το τραίνο που έρχεται καταπάνω σου, η ….Γραμματέας Διεύθυνσης λειτουργεί καταλυτικά. Μας υποχρεώνει να λύσουμε τις διαφορές μας και να ενωθούμε απέναντι στον κοινό εχθρό.

Και εκεί που αναρωτιόμαστε την Τρίτη μήπως πρέπει να αναβάλλουμε τις διακοπές μας της επόμενης βδομάδας και την Τετάρτη μήπως πρέπει ο καθένας μας να ξεκινήσει από Σεπτέμβρη να ξεσκονίζει τα …κονέ του για άλλους επαγγελματικούς προσανατολισμούς ……το θαύμα γίνεται.

Προχωράει…..και ελπίζω…..και …ίσως….
Και …..ναι ….και μετά ΘΑ ΤΗΝ ΔΕΙΡΩ!!!!!!!!!!!!!!!!

Αυτό κι αν είναι project!!!!!!

Αυτό κι αν είναι deadline!!!!