Ε, ρε φτωχοί, άντε βρε τώρα τα πιάσατε τα λεφτά σας.
Οι πηγές χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση της φτώχειας βρέθηκαν.
Αποφασίστηκε ότι στο Ταμείο κατά της φτώχιας θα πηγαίνει το 20% των εισπράξεων των ειδικών λογαριασμών έρευνας των πανεπιστημίων.
Τι είναι αυτοί οι λογαριασμοί; Οποιοσδήποτε δημόσιος ή ιδιωτικός φορέας θέλει να συμπράξει με το πανεπιστήμιο για να προκύψει ένα ερευνητικό έργο, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για επιχειρηματικότητα, πρέπει να το χρηματοδοτήσει μέσω ενός λογαριασμού που ελέγχεται και τον διαχειρίζεται το πανεπιστήμιο. Επί του ποσού αυτού το κράτος εισπράττει συνήθως ΦΠΑ 19% και το πανεπιστήμιο 10% για τη διαχείρισή του.
Με το νέο νομοσχέδιο για το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής η κυβέρνηση αυξάνει τον έμμεσο φόρο αυτό από 19% σε 39%!
Σε όλες τις χώρες του κόσμου η επένδυση από την πλευρά του ιδιωτικού τομέα σε έρευνα και ανάπτυξη απαλλάσσεται από τη φορολογία. Επειδή εμείς θέλουμε -τρομάρα μας- να επενδύσουμε στη γνώση και στην καινοτομία, κάνουμε το ανάποδο. Την φορολογούμε επιπλέον.
Έτσι μια επιχείρηση που θα θέλει να συμπράξει με το πανεπιστήμιο, τιμωρείται. Την στιγμή που επενδύει 1000 ευρώ, αυτά γίνονται αμέσως 800! Άρα τελικά ο επενδυτής πληρώνει ερευνητικό έργο για 800, δίνοντας 1000. Εξαιρετικό κίνητρο για επένδυση στη γνώση, στην έρευνα και στην καινοτομία.
Το καλύτερο όμως σας το φύλαξα για το τέλος. Θα το διαχειρίζεται λέει, 7μελές Συμβούλιο, με αμοιβές περίπου 250.000 τον χρόνο, θα υπάρχει επίσης μια 5μελής επιστημονική επιτροπή, με αμοιβή άλλες 250.000 τον χρόνο, και θα στεγάζεται σε χώρους με ενοίκιο 250.000 τον χρόνο. Τουλάχιστον θα αντιμετωπιστεί η φτώχεια 12 ατόμων και ενός ιδιοκτήτη ακινήτου!
Καθώς λοιπόν το ΠΑΣΟΚ «ξεδιπλώνει την αντιπολιτευτική του τακτική» (κατά την άποψη Ραγκούση), φαίνεται ότι το σεντόνι της αντιπολιτευτικής τακτικής δεν έφτασε μέχρι την έρευνα και την καινοτομική επιχειρηματικότητα.
Μήπως ρε σύντροφοι, όταν τελειώσετε με τις σοβαρές ασχολίες σας που αυτή τη στιγμή εστιάζονται στο ποιος γνωστός ποιου βουλευτή θα συμμετέχει στις ΝΟΕΣ (α, ρε Πολυζωγόπουλε), μπορείτε λίγο να ασχοληθείτε και με την έρευνα, τη γνώση και τη καινοτομία;;;;
Λέω εγώ τώρα, όταν τελειώσετε. Άμα τελειώσετε. Αν πάλι όχι, οι ΚΟΕΣ, οι ΝΟΕΣ, οι.............(θου Κύριε φυλακει το στόματι μου), ναναι καλά να παράγουν έργο, να παράγουν πολιτική. Ξέρουμε τώρα, αυτή τη πολιτική εγνωσμένου κύρους που συνήθως παράγουν οι παρατρεχάμενοι.
Τα άλλα θα τα βρούμε ρε αδελφέ...
25 σχόλια:
Έγραψες Κατερίνα, έγραψες.
Όσο αφορά το θέμα της χρημοτοδότησης της φτώχιας και της έρευνας πρέπει να ξέχασαν κάτι.
Θα μπορούσαν να ορίσουν ότι ταυτόχρονα το 20% κάθε πόρου που θα συγκέντρωνε το ταμείο κατά της φτώχιας να κατευθύνεται στην χρηματοδότηση της έρευνας. Να κάνουν και μιά δεύτερη επιτροπή που να κοστίζει άλλες 750.000 τον χρόνο να διαχειρίζεται αυτά τα χρήματα.
Είναι τόσο από που απορώ πως τους διέφυγε!
Η κυβέρνηση που έχει σαν πρώτη κυρία μια νηπιαγωγό που πήρε πρώτα το διαδακτορικό της στην ιατρική και μετά αποφάσισε (η αυτοκρατόρισσα!) να κάνει το προπτυχιακό της στην ιατρική (την ώρα που τα παιδιά μας βγάζουν τα μάτια τους για να δώσουν πανελλήνιες),
Η κυβέρνηση που είχε υπουργό πολιτισμού έναν wanna-be ηλεκτρονικό που μας εξηγούσε με γελοία σχεδιάκια πώς έγιναν οι υποκλοπές,
Η κυβέρνηση που έχει για υπουργό περιβάλλοντος έναν μπετατζή που θα χαιρότανε εάν ο Παρθενώνας αποκτούσε αλουμινένια παράθυρα και εάν στην Πάρνηθα φτιαχνότανε δρόμος ταχείας κυκλοφορίας για Καγιέν,
Η κυβέρνηση που λοιδορεί τους πανεπιστημιακούς και τους στοχοποιεί λέγοντας ότι είναι οι προνομιούχοι της σημερινής Ελλάδας,
...
Η κυβέρνηση αυτή καταργεί (επί της ουσίας) την έρευνα. Περιμέναμε κάτι άλλο;
Καταργεί φόρους στην εκκλησία-προσθέτει φόρους στην έρευνα. Τη βλέπω τη δουλειά: ο ΚΑΚ προσπαθεί απεγνωσμένα να γίνει Μέγας (βλέπε Θεοδόσιος).
Καλημέρα.
Κάποια στιγμή (όντας φοιτητής) σε μια συνέλευση με καθηγητές στο Πολυτεχνείο είχα προτείνει για συζήτηση την αύξηση κατά 2% των χρημάτων της έρευνας υπερ του Ιδρύματος στα πλαίσια της αύξησης των χρημάτων για δημόσια δωρεάν παιδεία.
Το θέμα δεν συζητήθηκε καν.
Τώρα είμαι περίεργος να δω, αυτοί οι σύλλογοι των ΔΕΠ θα πουν κάτι?
Όσο για τις ΝΟΕΣ, ΚΟΕΣ και αυτά, πίστεψε με εκεί έξω δεν ασχολείται κανεις.
Ούτε με αυτά, ούτε με τα ρεύματα...
@Αννη
Αυτός ο μπετατζής, έχει χτίσει βίλα με παρατυπίες και κανείς δεν λέει τίποτα,
έχει εξαγγείλει Εθνικό Χωροταξικό που δείνει φιλέτα γης σε μεγαλοεπιχειρηματίες και κανείς δεν λέει τίποτα...
εχεί... έχει...
Ειδικά για αυτόν δεν πρόκειται να ακουστεί τίποτα...
Υπάρχει προστασία από τα Μ.Μ.Ε. όλων των αποχρώσεων.
PS. Μπετατζής και εγώ αφού είναι το παρατσούκλι των Πολιτικών Μηχανικών.
@matrix: sorry που χρησιμοποίησα το παρατσούκλι των συναδέλφων σου γι'αυτόν τον άθλιο υπουργό-εργολάβο που θεωρεί σπουδαίο να λέει χαζο-ανέκδοτα στους δημοσιογράφους και το παίζει κι αυτός, τρομάρα του, δελφίνος... Ναι, χαίρει πλήρους ασυλίας σε μία χώρα που είναι γεμάτη αυθαίρετα...
Αυτό που παρατηρώ είναι ότι μέρα με τη μέρα ξεφτιλίζεται η μόρφωση, η παιδεία, η έρευνα. Οι (πραγματικοί) άνθρωποι του πνεύματος παρουσιάζονται σαν άνευ ιδιαίτερης αξίας άνθρωποι, αξία έχουν οι λεφτάδες με πισίνα και καγιέν...
Είναι στα πλαίσια του κόλπου που λένε νέα διακυβέρνηση, προσπαθούν να ξεσηκώσουν τους μη προνομιούχους ενάντια στα δήθεν "ρετιρέ" της κοινωνίας μας. Για όποια αντίρρηση στην περικοπή των κονδυλίων της έρευνας, θα έρχεται ο κυβερνητικός αντίλογος: "δηλαδή να αφήσουμε τους μη προνομιούχους να πεθάνουν; να μην χρηματοδοτήσουμε το ταμείο κατά της φτώχιας;"...
Είπαμε το Πανεπιστήμιο θα αντιμετωπίζεται ως ΟΠΑΠ....Κατά τα άλλα ο νέος νόμος πλαίσιο θα επιβάλλει ακόμα περισσότερη γραφειοκρατία και το ελληνικό δημόσιο θα ξοδεύει γι' αυτήν ακόμα περισσότερα χρήματα. Οσο για τις ΝΟΕΣ και ΚΟΕΣ όπως τα γράφεις έγιναν και μ'ένα απλό τηλεφωνάκι...."Σιγά η πατρίδα κοιμάται"....
Να λοιπόν ένα σχόλιο που, ενώ υποστηρίζει σωστά και κοινώς αποδεκτά (ενίσχυση της έρευνας), εν τούτοις, την χώρα μας... μπορεί τα χρήματα προς το ταμείο κατά της φτώχιας να πιάσουν περισσότερο τόπο!
Γιά ποιά έρευνα μιλάμε στην Ελλάδα, βρε παιδιά? Δείξτε μου μία (1) εταιρεία του ιδιωτικού τομέα που να "συνέπραξε" πραγματικά (δηλαδή να έδωσε ΔΙΚΑ ΤΗΣ λεφτά) σε Πανεπιστήμιο γιά έρευνα?
ΚΑΜΜΙΑ!!!
...και καλά κάνουν! Γιατί, η χρηματοδότηση της έρευνας προς τα Πανεπιστήμια και η σύμπραξη με ιδιωτικές εταιρείες γίνεται μέσα από τα συγχρηματοδοτούμενα Κοινοτικά προγράμματα.... και το τι γίνεται εκεί ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ:
Καθηγηταράδες που καταθέτουν τα "πιστοποιητικά" τους στα consortia έναντι "αμοιβής" κάτω από το τραπέζι, συναλλαγή, μαύρα σε ημετέρους αχυράνθρωπους ή σε υπερπόντιους (διάβαζε offshore κάποτε και σήμερα Κυπριακούς)λογαριασμούς των καθηγηταράδων, συμμετοχή στα consortia εταιρειών-φαντασμάτων (των καθηγηταράδων, επίσης)....
...και με τα χρήματα που αναλογούν στην συμμετοχή του Πανεπιστημίου γίνεται συστηματική εκμετάλλευση κυρίως μεταπτυχιακών φοιτητών με μισθούς πείνας.
Οσο γιά το "αποτέλεσμα" της έρευνας... συνήθως δεν υπάρχει, ή είναι αναμασημένη "ερευνητική" εργασία άλλου προγράμματος.
Μα, θα μου πείτε, έτσι είναι παντού? Σπέυδω να πώ, Οχι!
Υπάρχουν και χειρότερα! Γιατί εκεί που πραγματικά γίνεται έρευνα, εκεί που καταλήγει σε εκμεταλλεύσιμο προιόν... το αποτέλεσμα το οικειοποιούνται "ινστιτούτα", εταιρείες των καθηγηταράδων κλπ.κλπ. που έτσι αναπτύσσονται, και εξελίσσονται σε "υποδείγματα" ιδιωτικών εταιρειών! Γιά ρωτήστε σχετικά στην Κρήτη (που και σε αυτή την απάτη πρώτη είνα!) Μήπως μπορεί κάποιος να μου πει πως έγινε η Forthnet?
Αφήστε βρε παιδιά την έρευνα στην Ελλάδα. Σε μιά χώρα όπου η πραγματική (πραγματική, όμως, όχι γιά να φαγωθούν από κοινού κοινοτικά χρήματα) συνεργασία Πανεπιστημίων και με τον ιδιωτικό τομέα θεωρείται έγκλημα, "ξεπούλημα" στο "κεφάλαιο" , κλπ. κλπ., ποτέ δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει το είδος της έρευνας που γίνεται στις ΗΠΑ ή και σε (κάποιες) ευρωπαικές χώρες.
Ευχαριστώ, Κατερίνα, γιά την αφορμή που μου έδωσες να "ξεδώσω" λίγο σχετικά με το θέμα... που, σε διαβεβαιώνω, το ξέρω πολύ καλά, και από πρώτο χέρι!
Κατερίνα μπορείς να μου πείς την πηγή σχετικά με τις αμοιβές των επιτροπών κ.λ.π.
Και sxoliastis το σχόλιο είναι εύστοχο για όσα λές...ωστόσο, απο εκεί βλέπεις κι εσύ πράγματι να ενισχύεται το ΤΚΣ; Δεν χρειάζεται παράλληλα μια αναπτυξιακή πολιτική, πολιτικές απασχόλησης, εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης κ.α. Τι νόημα έχει να τα πέρνεις απο τον ΕΛΕ; τα επιδόματα και τα ταμεία που γίνονται με αφορμή συγκυρίες συνεχίζουν τις συγκυρίες κατά την άποψή μου
Sxoliasti θα διαφωνήσω κάθετα μαζί σου.
Ασφαλώς και στα Πανεπιστήμια όπως και οπουδήποτε αλλού, η διαφθορά και η σήψη καλά κρατεί. Αυτό όμως δεν δίνει κανένα δικαίωμα σε κανέναν να απαξιώνει τους πάντες και τα πάντα. Επέτρεψε μου να σου πω ότι αυτός είναι άκρατος λαικισμός.
Μπορώ να σου αναφέρω πρόχειρα, δεκάδες εξαιρετικές εταιρίες spin off (τεχνοβλαστούς) που ως επιχειρηματικό αντικείμενο έχουν ερευνητική δραστηριότητα Παν/μιων ή Ερευνητικών Ιδρυμάτων και έγιναν με συγχρηματοδότηση από την ΓΓΕΤ (50%) και επιχειρηματικά κεφάλαια. Αν έγιναν κάπου υπερτιμολογήσεις ή όχι, υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί, και Ευρωπαϊκοί και εγχώριοι, και αφού ξέρεις το αντικείμενο θα ξέρεις ότι και οι Επιτροπές Παρακολούθησης και τα εντελλόμενα ελέγχουν την πορεία των χρηματοδοτήσεων και προληπτικά και κατασταλτικά. Αν λειτουργούν όσο αυστηρά θα θέλαμε; Ίσως όχι. Αλλά αυτό σημαίνει ότι ο μόνος αναπτυξιακός δρόμος που έχει η Ελλάδα είναι η επιχειρηματικότητα ανάγκης;; Δηλαδή κάποιος που πουλάει ένα χωράφι στο χωριό και ανοίγει ένα ψιλικατζίδικο;;;
Όχι φίλε μου, ο μόνος δρόμος για την ανάπτυξη στην Ελλάδα είναι η καινοτομική επιχειρηματικότητα. Δηλαδή το ερευνητικό περιεχόμενο να γίνει αντικείμενο επιχειρηματικής δραστηριότητας. Αυτό ακριβώς είναι η τόσο εύκολα χρησιμοποιούμενη λέξη, από τους άσχετους πολιτικάντες της οκάς, ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ.
Ενδεικτικά, έτσι για να καταλαβαίνουμε τι λέμε, σου αναφέρω πρόχειρα την περίπτωση Μπάρλου για το AIDS, την περίπτωση Ματσούκα για το νέο αντιυπερτασικό φάρμακο σε σύμπραξη με τη ΒΙΑΝΕΞ, το νέο επιδερμικό παυσίπονο της LAVIPHARM (αλλάζει την παγκόσμια προσέγγιση για τα παυσίπονα), τις πλωτές εξέδρες αφαλάτωσης, την τηλεϊατρική στην ακτοπλοΐα, το e-learning που αλλάζει την προσέγγιση για την κατάρτιση και την εξατομικεύει, και δεκάδες άλλα.
Δεν θα πάψω ποτέ να φωνάζω ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος για την Ελλάδα. Μόνο η ανάπτυξη προσανατολισμένη σε άμεσες επενδύσεις και επιχειρηματικότητα ευκαιρίας, μπορεί να προσφέρει λύσεις και για την ανεργία και για την φτώχεια. Όλα τα άλλα, είναι Παπαρρήγειες και Τσιπραίικες μπουρδολογίες.
Και εν πάση περιπτώσει, αν έχεις να προτείνεις κάτι άλλο, μα το Θεό θα ήμουνα πολύ περίεργη να το ακούσω. Μα πολύ περίεργη.........
Tractatus
Τα στοιχεία τα έδωσε ο Θόδωρος ο Χατζηπαντελής, καθηγητής στο τμήμα πολιτικών σπουδών ΑΠΘ.
Κατερίνα ευχαριστώ για τη πληροφορία. Μήπως μπορείς να μου πείς υπάρχει κάπου στο internet? Εργάζομαι σε ΑΕΙ και θα ήθελα κάτι πιο συγκεκριμένο....
Κατερίνα, όπως τις περισσότερες φορές, μπερδεύεις το ευκταίο με την πραγματικότητα.
Ασφαλώς και η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα θα έπρεπε να στρέφεται προς την καινοτομία. Ασφαλώς και η μόνη επιχειρηματική οδός δεν είναι "κάποιος που πουλάει ένα χωράφι στο χωριό και ανοίγει ένα ψιλικατζίδικο" (παρά το γεγονός ότι είναι η υγειέστερη, ιδιαίτερα αν α΄νοιγε εταιρεία βιοτεχνολογίας!). Ασφαλώς και το κράτος θα έπρεπε να ενισχύει την καινοτομία. Ασφαλώς... ασφαλώς...
Μονο που, δυστυχώς, δεν γίνεται έτσι!
Και αν δεν σε ενδιαφέρει τι γίνεται στην πραγματικότητα ("Αν έγιναν κάπου υπερτιμολογήσεις ή όχι, υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί, και Ευρωπαϊκοί και εγχώριοι,") σε πληροφορώ ότι δεν υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί- τύποις μόνο! Εγχώριοι, σίγουρα όχι! Το τι έχουν εγκρίνει οι "εγχώριοι ελεγκτικοί μηχανισμοί" δεν περιγράφεται! Οσο γιά τους κοινοτικούς, ε, εκεί "λάμπει" το ελληνικό δαιμόνιο!
Αναφέρεις την ΓΕΓΕΤ. Λοιπόν, προσπάθησε να μάθεις πως παίρνονται οι εγκρίσεις ή οι χρηματοδοτήσεις από την ΓΕΓΕΤ! Κάποια χρόνια πρίν ,όταν ο "αθώος" Χριστοδουλάκης σαν ΓΓΕΤ -τότε- αναδιοργάνωνε- υποτίθεται- την υπηρεσία, κάτω από την μύτη του η "ταρίφα" ήταν 10%! Σήμερα, δυστυχώς, δεν είναι τόσο φτηνή!
Οι περιπτώσεις επιτυχίας που αναφέρεις είναι σταγόνα στον ωκεανό!
Και εγώ φωνάζω χρόνια τώρα (και από θέση που ακούγομαι) ότι η καινοτομική ανάπτυξη είναι μονόδρομος. Αλλά φωνάζω και γιά κάτι ακόμα: Αν δεν μπορείτε να καταπολεμήσετε την διαφθορά, καλύτερα να σταματήσετε την χρηματοδότηση της έρευνας και να δώσετε τα χρήματα, ναι, στο ταμείο κατά της φτώχειας, έστω, η μέχρι και στον Σουφλιά να φτιάξει δρόμους!(Υπερβάλλω!!). Περισσότερο τόπο θα πιάσουν από το να μπαίνουν στις τσέπες των επιτηδείων, Πανεπιστημιακών κει επιχειρηματιών.
Δεν φτάνει, Κατερίνα μου, να ακολουθούμε τις σωστές κατευθύνσεις των άλλων κρατών. Πρέπει και να έχουμε και τις αντίστοιχες υποδομές, νοοτροπίες κλπ. κλπ., αλλοιώς αυτές γίνονται λεία των επιτηδείων. Οταν στην χώρα μας το να κλέβεις το δημόσιο είναι "μαγκιά" και κάτι γιά το οποίο το 90% των συμπατριωτών μας υπερηφανεύεται, καμμιά κατεύθυνση, πρόγραμμα κλπ. κλπ. δεν θα πετύχει τον στόχο του.
Και κάτι ακόμα: Θεωρώ πραγματική κατάρα γιά τον τόπο, γιά την καινοτομία και τον υγειή ανταγωνισμό το καθηγητικό κατεστημένο. Εκμεταλλευτές, άρπαγες, τεμπέληδες και δολοφόνοι της πραγματικής έρευνας. Κρίμα τα τεράστια κοινοτικά κονδύλια (είτε μέσω του ελληνικού κράτους είτε απ' ευθείας από την ΕΕ) που πήγαν στράφι! Μπορώ, αν θέλετε, να σας διηγηθώ ιστορίες φρίκης και τρόμου, πάνω στο θέμα.
Και-δυστυχώς- δεν γενικεύω...
Αν έχω κάτι να προτείνω? Βεβαίως και έχω. Χωρίς όμως να πιστεύω ότι τα πράγματα θα αλλάξουν ριζικά.
Σταματήστε την χρηματοδότηση της έρευνας των Πανεπιστημίων. Αφήστε τους καθηγητές να εργάζονται σε δικές τους- φανερές- εταιρείες (όπως συμβαίνει σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο), καταργήστε αυτό το ασυμβίβαστο που μόνο δεινά έχει επιφέρει. Χρηματοδοτήστε ανεξάρτητους επιστήμονες, έξω από τις Πανεπιστημιακές διαδικασίες. Χρηματοδοτήστε ιδιωτικές εταιρείες με κριτήριο τα πεπραγμένα τους και όχι τις προθέσεις τους. Ζητήστε τους να προκαταβάλλουν την ίδια συμμετοχή σε κοινό λογαριασμό μαζί με την κρατική (ή κοινοτική) χρηματοδότηση. Χρηματοδοτήστε εφαρμοσμένη έρευνα, που αποσκοπεί σε δημιουργία "προιόντος" (με την ευρεία έννοια) που είναι ευκολότερα ελέγξιμο.
Και βέβαια -το ενέφικτο!- δημιουργήστε σώμα κριτών και ελεγκτών από προσωπικότητες, αδιάφθορων (???), μή εναλασσόμενων και κρινομένων -βαθμολογουμένων- ανάλογα με την επιτυχία των προτάσεων που ενέκριναν.
Η.... αλλάξτε τούτο τον τόπο....
Υστερόγραφο: Γιατί στις ΗΠΑ η εφαρμοσμένη έρευνα έχει τέτοια επιτυχία σε σχέση με την Ευρωπαική Ενωση? Απλά, γιατί εκεί ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ χρηματοδότηση! Υπάρχουν Venture Capitals που ρισκάρουν τα χρήματά τους! Στην ΕΕ κανείς δεν ρισκάρει τίποτα! Ουτε καν τη θέση του, σε περίπτωση αποτυχίας!
@Κατερίνα
@sxoliastis
Το κακό με σας είναι ότι έχετε και οι δύο δίκιο. Η κουβέντα σας είναι εξαιρετική είμαι όλος αυτιά.
Μα, φίλε Τρύφωνα, ζούμε σε μιά "κβαντική" χώρα. Οπου ταυτόχρονα μπορεί να συμβαίνει ΚΑΙ το ένα, ΚΑΙ το αντίθετό του!
Πάντως, φοβάμαι ότι κάποια άλλα γεγονότα θα μας αποτρέψουν από το να συνεχίσουμε την πραγματικά χρήσιμη κουβέντα που άρχισε η Κατερίνα... ρίξτε μιά ματιά στο Blog μου... δεν ξέρω αν θέλω να βγώ ψεύτης..
Συγνώμη που άργησα να απαντήσω αλλά χθες ήταν μια πολυάσχολη μέρα.
Πριν επανέλθω στη κουβέντα μας, θα ήθελα να σας προτρέψω να πάτε , όσοι δεν το έχετε κάνει ήδη, σε μια καταπληκτική παράσταση στο «Τζένη Καρέζη», το «ήταν όλοι τους παιδιά μου». Ο κεντρικός καμβάς του έργου αναφέρεται στην μικρή (;;;) προσωπική ευθύνη του καθενός μας για το κοινωνικό σύνολο και πως το αποτέλεσμα του κάθε μικρού επιστέφει τελικά σε εμάς, προσωπικά, ως μεγάλο. Πέρα από το κεντρικό θέμα, παράλληλα και ταυτόχρονα, αναδεικνύονται δεκάδες άλλα πράγματα, η οικογένεια, ο πατέρας, η μάννα, ο περίγυρος, η δικαιοσύνη, ο πόλεμος, ο έρωτας, η ευθύνη, η ανοχή, η αγωνία του καθενός μας να χτίσει το παραμύθι του, να βρει ένα ρόλο για να ξορκίσει την τραγική πραγματικότητα. Απίστευτα επίκαιρο, αν και αναφέρεται στην Αμερική του ’48.
Στα δικά μας.
Tractatus, δεν γνωρίζω σε ποια συγκεκριμένη ιστοσελίδα θα βρεις τα ακριβή στοιχεία, αλλά είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν στα γραφεία όλων των βουλευτών, ως προσχέδιο του νομοσχεδίου, καθώς και στην ΟΚΕ. Επίσης μπορώ να σου πω, ότι από την φορολόγηση του επιπλέον 20%, εξαιρούνται τα κονδύλια που προέρχονται από αμιγώς Ευρωπαϊκά προγράμματα, για τον απλούστατο λόγο ότι οι αντίστοιχες Γενικές Δ/νσεις της Commission θα μας βάζανε χοντρά χέρι και θα μας πηγαίνανε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Δηλαδή το παιχνίδι είναι πολύ καλά στημένο.
Sxoliasti, ναι ίσως να έχεις δίκιο ότι αρνούμαι να αποδεχτώ την πραγματικότητα. Ισως και εγώ να έχω εγκλωβιστεί στο παραμύθι μου ότι η πολιτεία και η κοινωνία παίζει το παιχνίδι με κανόνες. Κανόνες που, χαριτολογώντας, τους λέμε θεσμούς. Και όσο οι κανόνες καταπατούνται, και όσο ψάχνουμε να τους κάνουμε αυστηρότερους στην πραγματικότητα απλά προσθέτουμε γραφειοκρατία, που οι λίγοι, ο ένας έστω έντιμος, πνίγεται από αυτή ενώ τα χιλιάδες λαμόγια επιβιώνουν ακόμα ευκολότερα. Αυτή τη στιγμή, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα είναι το διοικητικό κόστος και η απίστευτη και αντικρουόμενη πολυνομία. Τι σημαίνει όμως αυτό; Ότι πονάει πόδι, κόψει κεφάλι;; Επειδή η δημόσια διοίκηση λειτουργεί σαν κομματικό λάφυρο, επειδή η δικαιοσύνη λειτουργεί χειρότερα και από τον τελευταίο απατεωνίσκο, εμείς πρέπει να χάσουμε τον ορθολογισμό μας;; Ασφαλώς και το μεγαλύτερο κομμάτι από τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά Ταμεία, αντί να βοηθήσουν στην σύγκλιση των Κ-Μ, αντί να επενδυθούν σε τεχνικές και κοινωνικές υποδομές, χρησιμοποιήθηκαν για να εκμαυλίσουν συνειδήσεις. Από ότι φαίνεται και εσύ. εγώ και χιλιάδες άλλοι ξέρουμε ανατριχιαστικές περιπτώσεις και το ακόμα χειρότερο όποτε τις καταγγείλαμε χαρακτηριστήκαμε στην καλύτερη περίπτωση ως γραφικοί.
Ε, και;;;;
Αν φίλε μου δεν συνεχίζω να πιστεύω σε κάτι, αν απεγκλωβιστώ από το παραμύθι μου όπως ευγενικά με κατηγορείς, αν αποδεχτώ ότι το παιχνίδι δεν έχει κανόνες, τότε έχω δύο λύσεις. Η μία είναι να πηδήξω από την ταράτσα και η άλλη είναι να σταματήσω να δουλεύω, να αγαπάω, να ονειρεύομαι, και να ασκώ ως επάγγελμα το να κλέβω πορτοφόλια φίλων που πάμε να ποιούμε έναν καφέ ή ένα κρασί. Επειδή καμία από τις δύο εναλλακτικές δεν με ενθουσιάζει, αποφάσισα να συνεχίσω να παραμυθιάζομαι.
Υ.Γ. Έχω ένα σκύλο στο σπίτι, που του βάζω το φαΐ του στο πιάτο του. Ταυτόχρονα, έχω κάποια άλλα πιάτα στον κήπο που βάζω φαγητό σε αδέσποτα σκυλιά της γειτονιάς. Ο σκύλος μου, ιδιαίτερα όταν το μενού έχει κάτι πιο ενδιαφέρον από τα συνήθη, θέλει πολύ να φάει και τα πιάτα που είναι για τα αδέσποτα. Έμαθε όμως ότι δεν πρέπει να το κάνει. Και δεν το κάνει. Το δικό του, είναι δικό του και τα άλλα είναι για τους άλλους. Ζητάω πολλά, αν απαιτώ ότι αυτούς τους κανόνες που έμαθε να υπακούει ένα σκυλί, πρέπει να τους εφαρμόζουμε και εμείς οι νοήμονες;;;;
Κατερίνα, o σκύλος σου έμαθε να υπακούει σε κανόνες γιατί υπάρχει κάποιος που τους επιβάλει, φροντίζει να τηρούνται και που και που του τραβάει το αυτί όταν κάνει να ξεφύγει.
Σε αυτήν την χώρα όμως αναρωτιέμαι ποιος θέλει την τήρηση των κανόνων. Οι αστοί μας φαίνεται να μην έχουν σχέδιο, όραμα, προοπτική. Δεν δρουν σαν οργανωμένη τάξη, δεν δρουν ούτε καν σαν συμμορία, δρουν ο καθένας εναντίων όλων, όποιος προλάβει ότι αρπάξει. Δεν ενδιαφέρονται για θεσμούς, κανόνες του παιχνιδιού που να τηρούνται, δεν πιστεύουν στο μέλλον αυτής της χώρας. Νοιώθουνε σαν περαστικοί, προσωρινοί, σαν λαθρεπιβάτες μέχρι τον επόμενο σταθμό.
Για όλο το υπόλοιπο κοινωνικό φάσμα αυτό που γίνεται είναι ότι έχουν καταφέρει να κάνουν συνενόχους μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Γιατί τι άλλο από συνένοχος είναι ο εφοριακός, ο τελωνιακός, ο υπάλληλος της πολεοδομίας που τα παίρνει. Ο αγρότης που με ανοχή του κράτους κλέβει στο ζύγι, παίρνει ενισχύσεις για βελτίωση της παραγωγής του και τις κάνει BMW. Ο δημόσιος υπάλληλος που αφήνει το σακάκι του στην καρέκλα και γυρνάει να το πάρει το μεσημέρι. Ο μικροεπαγγελματίας που λαδώνει για να κλείσει τα βιβλία του. Ο πανεπιστημιακός που κλέβει τους φοιτητές στην χρηματοδότηση των προγραμμάτων. Ο γιατρός που ζητάει το φακελάκι για να κάνει την εγχείρηση. Ο…, ο…, ο…. Να μην πούμε άλλα τα ξέρουμε όλοι.
Το ψάρι βρωμάει και από το κεφάλι και από την ουρά, και όλο αυτή η αποφορά είναι παραλυτική. Είναι ένα τεράστιο αντικίνητρο σε κάθε υγιή πρωτοβουλία. Είναι αντικίνητρο στο νέο παιδί να σπουδάσει και να πιστέψει ότι με τον κόπο του θα γίνει κάτι καλύτερο. Είναι αντικίνητρο στον καθένα μας να δουλέψει και να πιστέψει ότι μέσα από την δουλειά του θα καταξιωθεί και θα ανταμειφτεί. Είναι αντικίνητρο στην επιχειρηματικότητα, στην καινοτομία, στην έρευνα, σε ότι καλό είμαστε ικανοί να πετύχουμε.
Το χειρότερο είναι ότι έχουν καταφέρει να μας ταπεινώσουν σαν λαό. Να μας κάνουν να χάσουμε την αυτοεκτίμηση μας, να ντρεπόμαστε για αυτό που είμαστε.
Τώρα όλα τα υπόλοιπα, την πολιτική κατάσταση, τα DVD, και ότι άλλο ήθελε προκύψει αύριο εγώ τα βλέπω σαν ένα μέρος αυτού του σκηνικού. Τα κόμματα έχουν γίνει πόλοι έλξης της λαμογιάς, τελικά υποχρεώνονται να συμβιβαστούν με την διαφθορά. Γιατί ξέρουν ότι αν ζητήσουν την ψήφο μόνο των αναμάρτητων τότε οι αναμάρτητοι δυστυχώς δεν φτάνουν για να κάνουμε κυβέρνηση. Τόσο απλά.
……
Μέσα σε αυτό το κλίμα είναι φυσικό να γινόμαστε τόσο πολύ δύσπιστοι απέναντι σε οποιαδήποτε κρατική παρέμβαση, χρηματοδότηση, ενίσχυση και πάει λέγοντας. Είναι βαρέλι δίχως πάτο. Ότι λεφτά και να ρίξεις χαμένα θα πάνε. Από αυτή την άποψη έχει και ο φίλος sxoliastis δίκιο.
Ένα τεράστιο δίκιο είναι και το δικό σου: Αν συμβιβαστούμε με αυτό τότε δεν έχουμε άλλες επιλογές, ή να βουτήξουμε ή να τα πάρουμε και εμείς. Και συ έχεις δίκιο.
Τουλάχιστον ας τα λέμε. Πες, πες κάτι θα μείνει, κάτι μπορεί να γίνει στο τέλος.
Τι θα γίνει Κατερίνα, συνεχώς θα συμφωνούμε;
@sxoliastis & τρύφων: μήπως, λέω μήπως, όλα αυτά τα σωστά που λέτε είναι πρόσκομμα για να νιώθουμε παραλυμένοι από την "άδικη την κενωνία" και να μην λειτουργούμε, έστω εμείς, με γνώμονα το κοινό συμφέρον στους χώρους που κινούμαστε;
Εχθές, ένας φίλος, έκανε την ερώτηση: "γιατί δεν μπορεί η Ελλάδα να είναι συνέχεια και όχι μόνο για 1,5 μήνα η Ελλάδα που ήταν στην διάρκεια των ολυμπιακών αγώνων; Εκείνες τις μέρες όλα ήταν καλύτερα, όλοι δίναμε τον καλύτερο εαυτό μας, όλοι θέλαμε να πάμε μπροστά". Κι εγώ απαντώ: το "όλοι" αποτελείται από μονάδες, από τον κάθε ένα από εμάς. Και πολλές φορές όταν τα πράγματα προχωράνε σε έναν, έστω μικρό, κύκλο ανθρώπων, υπάρχει η ελπίδα να γίνει η μεγάλη έκρηξη που θα επηρρεάσει το σύνολο.
Γυρνώντας από ένα Σαββατοκύριακο στην εξοχή, βρίσκω τους φίλους μου σε δημιουργικό αναβρασμό να "κόβουν και να ράβουν" πανεπιστήμια, έρευνα, φαυλότητες πανεπιστημιακών κλπ.
Όσοι θέλετε, δείτε ένα post μου ("για αρχή", Νοέμβριος) για την άνοδο του πανεπιστημίου Αθηνών στην παγκόσμια κατάταξη κατά 100 θέσεις με βάση την αποδοτικότητα των κονδυλίων για την έρευνα...
Μην πυροβολείς, φίλε σχολιαστή, τις κοπιώδεις προσπάθειες που γίνονται στα πανεπιστήμια για να προωθηθεί η έρευνα (άρα και η καινοτομία) παρασυρόμενος από τα λίγα "εκκωφαντικά" παραδείγματα κακοδιαχείρισης που ήλθαν πρόσφατα στο φώς: δεν είναι όλα μαύρα...
Εκ πείρας γνωρίζω, εποπτεύοντας δυο όμοιες ομάδες, του ΕΜΠ αφενός και του Πολυτεχνείου Κοπεγχάγης αφετέρου, ότι οι δικοί μας ήταν κλάσεις ανώτεροι από τους Δανούς συναδέλφους τους, τόσο σε γνώσεις όσο και σε προτάσεις καινοτομίας σε συγκεκριμένα θέματα.
Εκ πείρας πάλι γνωρίζω ότι η Οδοντιατρική Αθηνών θεωρείται η 3η καλύτερη σχολή (στο είδος της) στην Ευρώπη, ότι απόφοιτοι της σχολής μοριακής βιολογίας έγιναν δεκτοί με υποτροφία στην Αμερική, ότι, ότι...
Τα παραδείγματα καινοτομίας που αναφέρει η Κατερίνα είναι ενδεικτικά και όχι τα μόνα: πολλά πρέπει να βελτιωθούν, δεν είναι όμως όλα "κακώς κείμενα"...
Κατερίνα, έχω "ορκιστεί" να μην ξαναπάω σε παράσταση του Καζάκου και μάλλον θα κρατήσω τον "όρκο" παρόλο που εκτιμώ την άποψή σου και την ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ σου...
Καλό βράδυ!
@αννη
Ελπίζω αυτά που λέμε να μας βγάζουν από την παράλυση και όχι να μας βάζουν.
Χθες πραγματικά και εγω αυτό σκεπτόμουνα, την Ελλάδα των ολυμπιακών αγώνων, πως μπόρεσαν και μας την πήραν πίσω;
Ίσως να πλησιάζει ο καιρός που θα κάνουμε αυτή την νέα "μεγάλη έκρηξη" που λες, που θα τους πάρει και θα τους σηκώσει όλους .... αμάν πια.
@τσότσος
Πολλές φορές μπαίνω στο πειρασμό να σκεφτώ:
"Μα καλά, ενάντια σε τόσες αντιξοότητες και ενάντια σε τόσο αρνητικό περιβάλλον, πως κατορθώνουμε και επιβιώνουμε; Και όχι μόνο επιβιώνουμε αλλά πολλές φορές να κάνουμε και θαύματα."
Και μετά αμέσως κάνω και την αιρετική σκέψη:
"Μήπως κάνουμε θαύματα εξαιτίας του αρνητικού περιβάλλοντος; Μήπως αυτό χρειαζόμαστε; Μήπως για να προωθήσουμε την έρευνα πρέπει να εκτελούμε τους ερευνητές στα έξη μέτρα;"
Πέρα από την κωμική πλευρά ίσως να κρύβεται μια αλήθεια. Όταν ξεκινάς από το σπίτι σου να πας στη δουλειά σου και αυτό στην σύχρονη ελληνική πραγματικότητα είναι από μονο του μια περιπέτεια, τότε νοιώθεις πιο έτοιμος, πιο εξασκημένος να αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσεις στη δουλειά σου.
Ίσως οι Δανοί συνάδελφοι σου έχουν πολύ καλές συγκοινωνίες, αυτό να φταίει. Ή πολύ καλά πρωτοβάθμια σχολεία. Ή πολύ καλές κυβερνήσεις ... τι να πω δεν ξέρω.
Τρύφωνα, όσον αφορά τις συγκοινωνίες, δεν διαφέρουν στην Δανία από αυτές της (εκσυγχρονισμένης πλέον λόγω Ολυμπιακών) Αθήνας.
Για τα πρωτοβάθμια σχολεία δεν ξέρω, αν θεωρήσουμε όμως ότι η εκπαιδευτική διαδικασία ολοκληρώνεται (;) με την αποφοίτηση από το πανεπιστήμιο, τότε, με βάση αυτό που έζησα, τα Δανεζάκια είναι πίσω...
Όσον αφορά την αιρετική σου άποψη, συμφωνώ: "το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη"...
Παιδιά, έλεος!
Επί τέλους, αν δεν συμφωνεί κάποιος με τον τρόπο χρηματοδότησης της έρευνας σήμερα, δεν σημαίνει ότι προτρέπει στο να μην αντιδρά κανείς! Η αλλοιώς, η αντίδραση δεν είναι να συνεχίσουμε την χρηματοδότηση, παρά ότι φαύλο συμβαίνει, αλλά να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε το φαύλο!!
Και το φαύλο, στην περίπτωση αυτή, είναι η εγγενής διαφθορά που έχει πιά εμποτίσει τα πάντα!
Ε, λοιπόν, αυτή δεν αλλάζει με ευχολόγια!
Τσότσο, δεν βασίστηκα για όλα όσα είπα σε "ελάχιστα εκκωφαντικά" κλπ. Εχω εμπειρία στο συγκεκριμμένο θέμα ΤΕΡΑΣΤΙΑ (και, δυστυχώς, δεκαετιών!)! Και όχι από τρίτους, αλλά από καταστάσεις που τις έζησα ο ίδιος.
Δεν συνηθίζω να είμαι κατηγορηματικός, εδώ όμω ΕΙΜΑΙ! Και επιμένω: Καλύτερα να σταματήσει η χρηματοδότηση της έρευνας, παρά να συνεχιστεί το κακό που γίνεται!
Τα χρήματα της έρευνας πληρώνονται (έστω και έμμεσα) από εμένα και εσάς, ακόμα και αν προέρχονται από την ΕΕ. Η, αλλοιώς, μπορεί να διατεθούν σε άλλα, αμεσότερα προγράμματα, όπου ο έλεγχος είναι ευκολότερος (ναι, υπάρχουν τέτοια) και όχι να πηγαίνουν στις τσέπες των καθηγητών και των συνεργατών τους της "ιδιωτικής πρωτοβουλίας"
Οσο γιά την Δανία, Τσότσο, ξέρεις ότι χρηματοδοτεί ΜΕ ΤΟΝ ΪΔΙΟ ΤΡΟΠΟ και μέθοδο (χρηματοδοτεί τους φοιτητές γιά να πληρώσουν δίδακτρα σε όποιο Πανεπιστήμιο διαλέξουν!-ιδιοφυές και απλό) και τα δημόσια, και τα ΙΔΙΩΤΙΚΑ (!!!) Πανεπιστήμια? Αν αυτό γινόταν εδώ, θα σηκώνονταν και οι πέτρες....
Στην Κατερίνα απάντησα με προτάσεις - τι μπορεί να γίνει. Διαβάστε τις πάλι.
Ο Τρύφωνας έχει (όπως συνήθως) τις σωστότερες απόψεις, προσγειωμένες και to the point- όπως λέμε σε απλά ελληνικά!
...Και τα ξαναλέμε...
Φίλε σχολιαστή δεν αμφιβάλλω για την ορθότητα των απόψεών σου και δεν αμφισβητώ τα δεδομένα σου, μιλάω όμως για γεγονότα που βίωσα και εγώ και κυρίως την εκπαιδευτική ΠΟΙΟΤΗΤΑ που, στη δική μου εμπειρία, φάνηκε από τα αποτελέσματα, την υπεροχή των Ελλήνων σε σχέση με τους Δανούς.
Γιατί παραγνωρίζεις αυτό που είπα, την άνοδο δηλ. του πανεπιστημίου Αθηνών κατά πολλές θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη όσον αφορά ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΟΛΝΔΥΛΙΩΝ ΕΡΕΥΝΑΣ;
Ναι, γίνονται λαμογιές, αλλοίμονο, γίνεται όμως και σοβαρή δουλειά!
Το πώς χρηματοδοτούν οι Δανοί την έρευνα είναι δική τους δουλειά που ίσως δεν ταιριάζει στα καθ' ημάς. Αν κρίνω από το επίπεδο των επιστημόνων όμως που αποφοιτούν, τότε...τα είπαμε.
Και κάτι άλλο: φίλος μου καθηγητής του ΕΜΠ επελέγη από την γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση να συμμετάσχει στην 5μελή ομάδα αλλοδαπών "σοφών" που αξιολόγησε το 2006 τα γερμανικά πανεπιστήμια.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΜΑΥΡΑ!
Συμφωνώ για την κρίση σου για τις προτάσεις του Τρύφωνα (που είναι πάντα πρακτικός και ουσιαστικός), διαφωνώ όμως με το ύφος απαξίωσης που διέπει τις παρατηρήσεις σου για εμάς τους υπόλοιπους: μην ξεχνάς ότι δεν έχεις μόνο εσύ εμπειρίες αλλά και εμείς...
Κατερίνα, συγγνώμη που καταχρώμαι τον χώρο σου...
΅Ε, λοιπόν, αφού δεν είναι όλα μαύρα, ας συνεχίσουμε όπως πορευόμαστε... και αφού φίλος σου καθηγητής έγινε κριτής ξένων... Τι να πώ... Δεν είμαι εγώ που απαξιώνω τα λεγόμενά σου.
Ποιος δηλαδή απαξιώνει τα λεγόμενά μου; Μήπως υπονοείς ότι επειδή έχω φίλο καθηγητή αυτό σημαίνει ότι "δεν δικαιούμαι να ομιλώ"; Αν είναι δυνατόν...
Σήμερα επιβεβαιωνόμαστε για την χυδαία συνναλαγή της πολιτικής και του τύπου. Δεν υπάρχει όμως άλλη λύση από την δημοκρατία και την ελευθεροτυπία. Έτσι και η στόχευση στην έρευνα και στην επιχειρηματικότητα είναι μονόδρομος.
Καλησπέρα Κατερίνα,
Ναι είναι μονόδρομος και ο ΓΑΠ (ίσως ο μοναδικός πολιτικός) το έχει καταλάβει. Το θέμα είναι αν το έχουν καταλάβει και οι συμπολίτες μας ή νομίζουν ότι το μέλλον μας είναι το "φάγωμεν, πίωμεν και κοινοτικήν επιδότησιν λάβωμεν..."
Δημοσίευση σχολίου